Daar lig ik dan in de voormalig rivierbedding Jardi del Turia in Valencia te genieten van het weer, de stad en mijn lief. Maar zeker ook om even afstand te nemen van de rollercoaster waar ik me op dit moment in begeef. Het afgelopen jaar ben ik Focus gestart en het blijkt na driekwart jaar met succes. Sneller dan ik voor ogen heb gehouden mag ik steeds meer ondernemers adviseren.
Een aantal van mijn uren die ik in loondienst werk heb ik terug kunnen brengen naar 24 uur om meer tijd vrij te spelen voor mijn ‘eigen’ klanten.
Klanten die diep vanbinnen net als ik ervan overtuigd zijn dat als je doet wat je leuk vindt werk geen werk is maar af en toe worden ‘geleefd’ door de waan van de dag, door ‘iets’ wat speelt in de cultuur van een bedrijf of juist door allerlei zaken behalve hetgeen waar ze goed in zijn.
Ik stel mijzelf dus regelmatig de volgende vragen. Hoe kan ik ondernemers verder helpen?! Wat hebben zij nodig? Hoe stel ik ze in staat, motiveer ik ze en kan ik in laten zien dat zij door het aan elkaar verbinden van een stuk bewustwording, het stellen van doelen en soms door een gedragsverandering, ‘life changing’ resultaten kunnen bereiken. Als ondernemer maar juist ook als mens. Dit lukt veelal door de ondernemer als mens te raken met persoonlijke aandacht en oprecht te luisteren, daardoor stellen zij zich kwetsbaar op willen zij (informatie) delen. Bijzonder hoe moedig en professioneel zij zijn om extern advies in te kopen en de hulpvraag te durven stellen.
Van de ondernemers terug naar mijn eigen passie. ‘Als je doet wat je leuk vindt is werk geen werk’ is mijn motto. Elke dag ervaar ik dit meer, als je echt doet wat je leuk vindt dan heb je energie voor tien, dan voelt het alsof zaken vanzelf gaan, dan kost iets je geen moeite, komt naar je toe wat je uitspreekt en geniet je ervan.
Maar net als een aantal van die ondernemers ben ook ik er de laatste tijd ingetrapt en heb ik mij laten leiden door de waan van de dag, de drukte en alles wat ik vind dat nog moet. Mijn agenda is vol (zowel zakelijk als privé), ik raas maar door en leg de lat voor mijzelf nog hoger. En dat is nou precies wat ik niet meer moet doen. Tenslotte ben ik jaren geleden al een keer geveld door een acute aangezichtsverlamming en dat wil ik niet nog eens. Daarom terug naar het hier en nu. Liggend in dit prachtige park in Valencia realiseer ik mij weer dat ik het niet fout kan doen en dat ik het tempo bepaal.
Door Focus ben ik zo dankbaar dat ik mijn kennis over kan brengen en mijn klanten verder mag en kan helpen juist op hun tempo met het realiseren van hun doelen.
Letterlijk afstand nemen en weer even echt ‘zijn’ in het hier en nu doet mij dit beseffen. Wil ik met passie en dit plezier mijn pensioen halen dan zal ook ik de juiste focus op het juiste moment moeten hebben. Met plezier wil ik me blijven ontwikkelen, mijn kennis delen en met passie mijn vak uit blijven oefenen. Stap voor stap op mijn tempo. Dit houdt in dat ik af en toe met gepaste afstand bijvoorbeeld tijdens zo’n heerlijke citytrip met een helicopterview mijn eigen handelen moet blijven bekijken en bijsturen, ook dat is ontwikkelen.
Bijzonder dat het mij voor een ander relatief eenvoudig lukt maar dat ik dit stukje bewustwording voor mijzelf in de dagelijkse gang van zaken niet altijd heb. Zelfkennis is een groot goed en reflectie blijft belangrijk.
Warme groet,
Martine Clements Sparreboom
FOCUS
